Gizon zaintzaileak: mendekotasunaren zaintzaren banaketa bidezkoagoa lortzerantz
Zaintza beharrezkotasun orokorra da; izan ere, bere bizitzan zehar pertsona orok behar du uneren batean beste batek zaintzea. Hala ere, gizonek emakumeek baino proportzio txikiagoan parte hartzen dute zaintzan, eta emakumeek baino denbora gutxiago ematen dute jarduera horretan. Zaintza-lanak neurri berean partekatzen ez dituztenez, gizonek denbora gehiago dute beste jarduera batzuetarako (produktiboak, sozialak, hezkuntzakoak edo aisialdikoak), eta horrek betikotu egiten du gizonen eta emakumeen arteko aukera-banaketa desberdina.
Emakumeen eta gizonen arteko ekitatea lortzen lagunduko duten politikak diseinatu eta abian jartzeko, beharrezkoa da hobeto ezagutzea zainketen egungo gizarte-antolamendua, gizonek zaintzan duten eginkizuna eta gizonek zaintza hori nola zaintzen eta bizitzen duten. Zainketen antolaketa soziala ez da aztertu oraintsu arte, eta gizon zaintzaileen azterketa oraindik hasiberria eta ez oso sistematikoa da. Aubixa Fundazioak esplorazio-azterlan bat egiteko eskatu dio SIISi. Azterlan horren helburua da, hain zuzen ere, orain arte gizonek egindako zaintza ez-profesionalen inguruan egindako ikerketen emaitza nagusiak ezagutaraztea, azterketa Euskadin eta mendeko pertsonen zaintzan zentratuta.
Txostenak, hasteko, zaintzaren kontzeptua definitzen du, eta, ondoren, Euskadin zaintza-zereginen banaketak gizonen eta emakumeen artean izan duen bilakaera labur kuantifikatzen eta deskribatzen du. Ondoren, zaintza maskulinoari buruzko literatura aztertzen da, gizonek zaintzerakoan aurkitzen dituzten oztopoak, jarduera hori nola egiten eta bizitzen duten eta laguntza-zerbitzuak nola erabiltzen dituzten aztertuz. Amaitzeko, zaintzaren gizarte-antolaketa bidezkoagoa lortzeko politikei buruzko eztabaida nagusiak planteatzen dira, gizonek eremu horretan duten erantzunkidetasuna beren gain har dezaten.
