artikuluak

Pertsona ardatz duen arreta-eredu berriak adineko bakoitzaren zahartzaroarekin zer egiten jakiteari buruzko galderatik abiatu behar du Aspalditik ari zen gertatzen, baina pandemiak zalantzan jarri zuen hainbat hamarkadatan bizitegi-sektorean erabiltzen genuen eredua. Paternalismoan oinarritutako eredu horretan, profesionalek, gure “aditu” kategoriatik, nola bizi behar zuten adierazten genien egoiliarrei eta familiei. Paradigma hori, askok zalantzan jarria, ez zen […]

Alzheimer gaixotasuna (AG) herentziazkoa den galdetu didate diagnostikatu ditudan pazienteen ehunka senidek. Gaur ditugun datuekin erantzutea eta ulertzea ez da erraza. Horregatik, egokia iruditzen zait artikulu hau idaztea, AGren aurrekari familiarrak dituzten milaka pertsonei erantzuten saiatuz. Arazoari buruzko lehen hurbilketa bat da ulertzea Alzheimer-en gaixotasuna kausa askoren ondorio dela eta hainbat faktorek mesede egiten diotela.

“Paliatibo” hitza latineko ˂˂pallium˃˃ hitzetik dator eta “kapa edo toga” gisa itzul dezakegu. Etimologikoki, hotza pasatzen ari den pertsonari aterpea ematea litzateke, baina benetako esanahia sufrimendua arintzea da. Zainketa aringarriei dagokienez, OMEk horrela definitu zituen 2002an: “Bizitzarako arriskutsuak diren gaixotasunekin lotutako arazoei aurre egiten dieten paziente eta familien bizi-kalitatea hobetzen duen ikuspegia, sufrimendua prebenituz eta

Azken urteetan bildutako datuen arabera, gora egin du etxean bakarrik bizi diren 65 urteko edo gehiagoko pertsonen kopuruak, eta proportzioa handiagoa da emakumeen kasuan ( % 28,8 eta % 14,7, hurrenez hurren). Gainera, Estatistikako Institutu Nazionalak (INE) espero du hazkunde horrek adin guztietako biztanlerian jarraitzea, eta 2031n Espainian pertsona bakarreko 5.5 milioi etxe egotea, hau

Down sindromea duten pertsonen bizi-itxaropenak azken urteetan izan duen gorakada izugarriarekin (bikoiztu egin da azken 30 urteetan), ustekabeko errealitate batekin topo egin dugu: Down sindroma duten pertsonek, oso maiz, Alzheimer gaixotasunagatiko dementzia dute. Gainera, biztanleria orokorra baino adin gazteagoetan pairatzen dute. Alzheimer gaixotasuna da heriotza-kausa ohikoena Down sindromea duten helduentzat. Egia esan, ez da hain

Gipuzkoako ikerketak hazkunde esponentziala izan du azken 15 urteetan. Hainbat alderdi nabarmendu daitezke, baina nire ustez funtsezkoak izan diren bi alderdi azpimarratuko ditugu. Lehena da aldi horretan eragile asko garatu direla. Eragile horiek, Industriaren eta Gipuzkoako Unibertsitate Campusaren mende daudenak, ekipoak eta azpiegiturak garatu zituzten, Osasunaren hainbat alderditan ikertzen duen ingurune bat sortuz. 2007-2010 aldian

Tratamendu farmakologikoekiko atxikimendurik eza da profesionalek eta osasun-sistemek oro har ditugun erronka nagusienetako bat. Datuek ohartarazten digute ez betetze terapeutiko horrek, batez ere paziente kroniko eta polimedikatuetan, %50erainoko ez-betetze tasa ekar ditzakeela patologiaren arabera, eta horren ondorio kliniko, ekonomiko eta soziosanitario garrantzitsuak dakartza. Hala adierazten dute arazoaren garrantzia agerian uzten duten zifra batzuek. Uste da

Osasunaren arloko profesionalok gure bezeroen behar garrantzitsuei erantzuten diegu. Berokuntzkao galdara konpontzea, aholkularitza fiskala ematea edo oporretako bidaia bat antolatzea baino askoz garrantzitsuagoak dira. Ezer ez da osasuna baino garrantzitsuagoa, eta horrek berezi egite gaitu. Batzuetan pentsatzen dut ez garela horretaz ohartzen, presaka eta errutinaren artean. Duela gutxi irakurri nuen artikulu bat, etxera bidean, neurologiako

Mendeetan zehar, zahartzaroa babesgabetasunarekin pareka zitekeen neurri handi batean: adinekoek, oro har, ez zuten baliabide propiorik. Aurreztutakoak izan ezik. Bizi-itxaropen laburra eta gaixotasun-arrisku handiagoa zuten. Haien bizi-baldintzak familiaren elkartasunaren araberakoak ziren. Seme-alabei haiek zaintzeko eta laguntza emateko ezarritako arau morala. Eta, pertsona aberatsenen kasuan izan ezik, zahartzaro labur eta prekarioei aurre egiten zieten. II. Mundu