Bertigo-sentsazioa da, hutsa, erretiroa hartzeko unea iristen denean, gaztaroan azterketa garrantzitsu bati aurre egin behar zenionean bezala.
Hiru hamarkada baino gehiago eman dituzu lanbide bat garatzen eta familia bat sortzen, egungo denborek eskatzen duten abiadura eta intentsitatearekin, eta 60 urteko hamarkadara iristen zarenean, pixka bat lehenago edo geroago, baldintza berri bat duzu:
Erretiratua
Pisatzen duen hitza da, nola aurre egiten diozun pertsona pasibotzat hartzeari. Zaila.
FOLIO ZURIAREKIN topo egiten duzu, zure bizitza berriro pentsatzea tokatzen da, zure hurrengo hiru hamarkadetako asmoa eta zentzua.
Zure inguruan behatzen duzu: gaitasunekin, esperientziarekin, aktiboekin, berriz ikasteko, bidaiatzeko edo konprometitzeko energiarekin iristen gara. Pertsona batzuek hizkuntza-eskolan izena ematen dute, musika, taichia, makramea, pintura edo idazketa-tailerrak ikasten dituzte… Edo kirol berriak praktikatzen hasten dira.
Folioak hutsik jarraitzen du urtebetez: bizi-agertoki berri honetara ni baino lehenago iritsi ziren pertsonen aholkuari jarraitzen diot.
Baina pentsamenduak gorpuzten doaz, itsaso ondoko edo ibaiko ibilaldi luzeetan, Astigarragaraino, garai berri hau ahalbidetzen duen aurkikuntza, non bulegoan fitxatzeko presa desagertzen den.
Garai berriaren parte izango ez dena baztertzen hasi naiz:
Presak: egunetik egunera lasaiago bizitzen ikastea.
Ekarpenik egiten ez duten pertsonak ez daude behartuta.
Etorkizunaz kezkatzea: egunero axola du, azkena balitz bezala.
Bizitzaren motxilaren pisua partzialki hustu: seme-alabak hazi dituzu, adinekoei eta familiaren mendekoei lagunduz.
Eta urtebete igaro ondoren, hurrengo hiru hamarkadetako bizitzaren 3. denbora berri eta ilusionagarri hau nola bizi nahiko nukeen azaltzen duen zerrenda daukat.
FOLIO ZURIA idazten hasi naiz:
• Erretiroa ezinbesteko erronka da, ilusio berrituekin
• Osasuna eta energia, pentsamendu eta emozio positiboak
• Natura berdea inspiratzen duten ibilaldiak, zuhaitzetatik gertu, itsasoaren kontrapuntu gisa
• Gipuzkoa eta bere txokoak patxadaz ezagutu, Larraul eta Zirta jatetxe xarmagarria bezala, benetako parrillaz eta etxeko berotasunaz gozatzeko
• Maiz bidaiatzea natura eta benetako zaporea duten lekuetara, eta noizean behin Londres, Paris, Madril, Erroma… bezalako hiri handietara.
• Astearteetan zinemara joan
• Kafe eta elkarrizketa asko partekatzea axola zaizkidan pertsonekin
• Astero liburu berri bat irakurtzea: bere pertsonaiekin eta bizipenekin bidaiatzea
• Serieak Netflix-en, gozatuz geratu goizaldean, nahi baduzu
• Denbora “galtzen” ikastea: hamaka batean hodeiei begira orduak ematea, zerbait emankorra egin behar duzun sentsaziorik izan gabe.
• Konpromisoa: komunitateari laguntzea denbora eta esperientzia eskainiz, boluntariotza aktiboa, merezi duten 3 gizarte-proiekturen bidez:
Aubixa Fundazioa: bere bultzatzailea ezagutu nuen, Maximo Goikoetxea bere etapa profesional ezberdinetan eta proiektuak partekatu genituen. Oso pozik nago hain beharrezkoa den proiektu honetan parte hartzeaz, sentsibilizatzeaz eta herritarrekin guri eragiten diguten gaiak partekatzeaz, dementziak eta alzheimerra bezalako endekapenezko gaixotasunen profesional handiekin.
Emozioz gogoratzen dut Elkarrizketak – Talks “Aitonak Alzheimerra du”, edo gaixotasun frontenporalen artean berriena… aurkikuntza bat.
Verdini Dantza Taldea: duela 32 urte sortutako dantza-konpainia integratzailea, kideen artean down sindromea duten dantzariak dituena, talentu, edertasun eta esfortzu eredu direnak. Duela 2 urte Hiriko Urrezko Danborra eman zieten.
SS Pintxoaren Institutua: Donostiako pintxoa mundu mailan erreferente gastronomiko gisa babesteko eta sustatzeko lan egiten duen elkartea, sukaldaritza tradizionala, modernoa eta miniaturazkoa balioetsiz.
Hiru proiektuetan pertsona desberdinak aurkitu ditut, sormenari, ikaskuntzari eta dinamismoari dagokienez aberastu eta ekarpen handia egiten duten ingurune berriak dira: ematen duzuna baino askoz gehiago jasotzen duzu.
Eta, jakina, folioan ez doa, funtsezko zatia delako: familiak ardatz nagusia izaten jarraitzen du, lehen, bitartean eta ondoren. Zure izatearen parte da.
Sentitzen naiz eta aktibo nago, ilusioz beteta, “erretiroa” hasieran hainbeste pisatzen zidan hitza ahaztu dut, inoiz baino aktiboago nagoelako, 2026rako erronka askorekin